YEL DEĞİRMENLERİNE KILIÇ SALLAMAYA BENZER GEÇMİŞLE ÖDEŞMEK

Yaralı Şifacı Kyron asteroiti yaklaşık bir aydır Jüpiter ile temasta idi, Koç burcu ile temsil edilen cesaret, başlatabilme, mücadele etme, özgüven gibi yetilerimizin zedelendiği deneyimlerimiz, bizi geçmişten bu güne bir gölge gibi takip eden korkularımızın kaynağı olan yaralarımız büyüdü, genişledi, her yeri kapladı ve şifalanmak üzere görünür oldu. Belki biraz abarttık bir şeyleri aşma isteğimizi, meydan okuyarak çözebileceğimizi zannettik Jüpiter Koç etkisiyle. Günlerdir geçmişte olanları tersine çevirmeye odaklıyız, bu sefer tam tersi davranırsak düzelecek sanki…..

Jüpiter kavuşumdan uzaklaşırken, abartılı tepkilerimiz de sakinleşiyor. Şimdi Güneş, Kyron’a doğru ilerliyor, bilincin, farkındalığın, mantığın ve iradi adımların ifadesi olan Güneş, Jüpiter’in ardında bıraktığı patlayan, biraz taşkın ve fevri halimize daha bilinçli bir bakış kazandırmak üzere.

Artık mesele, geçmişi telafi etmek üzere, veremediğimiz tepkileri vermek, korkup sinmek yerine saldırarak ödeşmek değil, kendimize artık korkmadığımızı ispatlamak için meydan okumak hiç değil. Çünkü yel değirmenlerine kılıç sallamaya benzer geçmişle ödeşmek. Ve korkumuzun bizi esir etmeye devam ettiğini, geçmişte açılan yaranın etkisiyle hareket ettiğimizi gösterir kendimize gölge düşmanlar yaratmak. Korkunun en iyi ilacı farkındalıktır. Geçmişte neyi yaşamsal kıldıysak ve tehtid olarak algılayıp korktuysak, artık o günde, o koşullarda ve o yaşlarda olmadığımızı fark etmemizle yani bilincimizi bu günümüze, şimdiye çekmemizle beraber gelir şifa. Ancak bizler bunu anlayana kadar, yaralarımızı iyileştirmek motivasyonumuz olur ve bize yol aldırır.

Kyron, kendi yaralarımızdan özgürleşebilmemiz için bize bir de koşul koyar. Geçmişi değiştiremeyiz, her nerede aç kaldıysak bugün yiyerek geçmiş açlığımızı doyuramayız, ancak yoksunluğun bizde yarattığı hassasiyet ile, aynı yerden acı çeken kişilerin acılarını kolaylıkla tanır ve anlarız. Kendimizi iyileştirmek için yürüdüğümüz yolda öğrendiğimiz, ustalaştığımız bilgeliğimizi aynı yerden yaralı olanlara el uzatmak için kullanırsak, kendimizi de yaramızı da unutur, fark etmeden iyileşir, şifalanırız. Ve başka yaralara iyi gelirken anlarız neden yaralandığımızı…

Bugün başkaları için güzel işler yapan iyi kalplerin arka planında hep aynı motivasyon çalışır, “ben bu acının canımı nasıl yaktığını biliyorum, başkasının da çekmesini istemiyorum”.

İnsanın insana muhtaç olmasının aracısıdır Kyron, bizi bencilliğimizden yaralarımız arındırır. O yüzden astrolojide bir anahtar ile sembolize edilir Kyron, çünkü bireysel bilinçten kolektif bilince geçişin anahtarıdır. Ve iradesini cesarete kullanan Koç Güneşiyle aydınlanmak üzere…